Zobaczyć gdzie indziej – ebook
Opis
Żeby widzieć, należy patrzeć, żeby słyszeć, trzeba słuchać.
Niepewna siebie, zdominowana przez wszystkich dookoła bohaterka, rozwydrzony synalek, toksyczna matka, ojciec pantoflarz, brat egoista, który zawsze miał "z górki", wredna szefowa - jednym słowem mnóstwo powodów do nieustającej złości na nieciekawą rzeczywistość i nieciekawych ludzi. Ale czy zawsze jest tak, jak się nam wydaje, a otaczający nas ludzie są tacy, jakimi ich postrzegamy?
Powieść o tym, że czasem po prostu trzeba "zobaczyć gdzie indziej" czyli spojrzeć na wydarzenia i osoby pojawiające się w naszym życiu z innej perspektywy, a wówczas wszystko może zyskać zupełnie nieznany dotąd wymiar, a bezładnie rozsypane okruchy przeszłości nagle zaczną doskonale do siebie pasować i życie stanie się o wiele szczęśliwsze. A także o tym, że dążenie do zemsty za doznane krzywdy najdotkliwiej uderza w nas samych, przesłaniając z czasem to co naprawdę ważne.
Danuta Noszczyńska – plastyczka, reżyserka, twórczyni amatorskich teatrów Azet i Amarant, absolwentka krakowskiego liceum plastycznego oraz Wydziału Filozoficznego UJ. Opublikowała książki: "Historia nie Magdaleny", "Blondynka moralnego niepokoju", "Hormon nieszczęścia", "Mogło być gorzej", "Kufer babki Alicji", "Luizę pilnie sprzedam", "Pod dwiema kosami, czyli przedśmiertne zapiski Żywotnego Mariana", "Wszystkie życia Heleny P.", "Harpia" (trzy ostatnie nagrodzone na Festiwalu Literatury Kobiet "Pióro i Pazur"), "Farbowana blondynka", "Zła miłość", "Futra, perły i łzy jak piołun gorzkie" i "Nieświęta rodzina".
Opinie o produkcie
1 - 1 z 1 opinii
- /2019-10-13
Nie, nie i jeszcze raz NIE! Lubię sobie poczytać książki obyczajowe, naprawdę lubię, ale to co zaserwowała mi autorka było po prostu słabiutkie. Pani Danuta starała się wywołać jakieś emocje, muszę przyznać, że jej się udało - wywołała wielką irytację i frustrację spowodowaną faktem, że traktuje dorosłego czytelnika jak niezbyt ogarniętego nastolatka. Banalna historia z dziwnymi dialogami, rodem z pamiętnika młodej dziewczyny. Wiktoria, pracownica przedszkola, która całe życie ma pod górkę, samotnie wychowująca syna, narzeczony porzuca ją przed samym ślubem, matka, która jej nigdy nie doceniała, itd, itp. No i jeszcze syn - nawet już nie pamiętam ile miał lat, wydaje mi się, że coś około czternastu, i jego dialogi z Wiktorią. Pokażcie mi dziecko w tym wieku, które posługuje się takim słownictwem i zna takie wyrażenia jak Sebastian, a go ozłocę.
Bzdurna książeczka, nie wiem nawet czemu straciłam czas i przeczytałam do końca.
1 - 1 z 1 opinii
