cierpieniach

Branki w jasyrze to wzruszająca opowieść o losie Ludmiły, Elżbiety i jej synka Jasia w tatarskiej niewoli, o ich cierpieniach i długiej wędrówce do ojczystej ziemi.

W brawurowej prozie Miry Marcinów wszystko jest dzikie i dziwne, a najdziwniejsza jest śmierć, której miało nie być. Bo na świecie są tylko dwie okoliczności końca: ktoś zmarł śmiercią tragiczną lub po długich cierpieniach. W tej książce jest inaczej. Są lata dziewięćdziesiąte i te teraz, są małe dziewczynki i młode matki. Marcinów próbuje znaleźć nowy język na opisanie straty i ze skrajnej intymności...