do zobaczenia

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

„Stojąc w kolejce przy barze, poczuła na swoim nagim ramieniu dotyk. – Hej – wyszeptała Kathy. – Miałam nadzieję, że przyjdziesz. Jen odwróciła się szybko, zauważając, że Kathy patrzy na nią jakoś inaczej niż zwykle. Jej wzrok był bardziej zuchwały, a dłoń nadal znajdowała się na ramieniu jej szefowej. Jen odsunęła się impulsywnie i niepewnie uśmiechnęła. – No wiesz, nie lubię takich imprez, ale...