stepowe

Część druga powieści „Słońce umiera i tańczy” Młoda artystka z Krakowa spotyka na swojej drodze ulicznego muzyka, który wniesie w jej poplątane życie uczucie i tajemnicę. Banał? Nie tym razem. Już od pierwszej strony czytelnik ma przeczucie, że wydarzy się coś więcej. Drugi tom powieści „Słońce umiera i tańczy” - „Szepty stepowe” - przenosi tę historię do Mongolii....

II tom powieści „Słońce umiera i tańczy” - „Szepty stepowe” przenosi tę historię do Mongolii. Fascynujące wakacje pozostają jednak w sferze marzeń, a życie Jagody obfituje w wydarzenia, o których chciałaby jak najszybciej zapomnieć. Z czym zmierzy się Jagoda i co czeka ją po powrocie? Czy w śród dzikich i malowniczych stepów Mongolii odkryje prawdę o swoim ukochanym i o sobie?...

Kwiaty na stepie — to niezapomniany obraz bezkresnych stepów Kazachstanu, gdzie na wiosnę spośród srebrzystej trawy pną się ku niebu niezliczone, piękne, różnokolorowe kwiaty — cały kobierzec kwiatów w złocistych promieniach słońca. Ale podczas upalnego lata kwiaty przekwitają, wyschnięta trawa rani boleśnie bose stopy. A w zimie na zawianym śniegiem i skutym mrozem stepie szaleje buran, niosąc śmierć....

Bruliony starej ziemi, tryptyk opowiadań Andrzeja Turczyńskiego, to dzieło ze wszech miar zasługujące na uwagę. Wczytując się w te rozległe jak stepowe równiny opowiadania, musimy być gotowi, aby zanurzyć się w meandrycznie wijący się nurt narracji – spieniony strumień refleksji, dźwięków, obrazów, fragmentami bliski technice strumienia świadomości, innym razem, nieodległy od tego, co Henryk Bereza...

W pępku Ameryki" to trzeci tom (po wcześniejszych "Atlantyk-Pacyfik" oraz "Królik i oceany") amerykańskiego tryptyku podróżniczego Melchiora Wańkowicza pt. "W ślady Kolumba", o którym sam pisał: "Trzy książki, które wydaję, powstały z ciągłej włóczęgi. Zamiast osła miałem rozklekotane auto, a zamiast jałmużny - honoraria za odczyty w ogromnym zasięgu lądów Ameryki i Kanady". Jest to obraz Stanów Zjednoczonych...

Anatol DIACZYŃSKI urodził się 19 listopada 1951 r. we wsi Zielony Gaj, w północnym Kazachstanie, w rodzinie polskich zesłańców. Pracował w kołchozie, potem przeprowadził się do miasta Kokczetaw. Podejmował się tam różnych prac, a jednocześnie studiował. Jest absolwentem Instytutu Literackiego im. A.M. Gorkiego w Moskwie. Pod koniec lat 80. i na początku 90. był w swoim kokczetawskim obwodzie znanym...

Treść tej książki różni się od innych. Jej tytuł „Powiew nadziei” odpowiada ówczesnym okolicznościom, jakie panowały w katorżniczych łagrach. W marzeniach i tęsknocie, w tamtych warunkach, całkowitej nadziei nie mogło być, a stawała się ona pewnym muśnięciem lub powiewem upragnionej wolności. W tej książce zająłem się losami młodych dziewczyn, które w Wileńskiej Armii Krajowej pełniły...