jadąc

Jadąc wieczorową porą przez mgłę, Norbert potrąca człowieka. Okazuje się, że jest to staruszek, który nieopatrznie wszedł na jezdnię. Dziarski mężczyzna przeżył i szybko podniósł się z rowu. Norbert pomaga mu szukać porozrzucanych rzeczy. Staruszek ma ze sobą radiotelefon i twierdzi, że czekał w tym miejscu na Norberta. Na dodatek zaczyna opowiadać o swojej fascynacji zjawiskiem "pętli czasu".

„Pociąg przyjemnie mruczał, jadąc po szynach, świat obok nas przesuwał się w zawrotnym tempie, a wypity szampan delikatnie uderzał do głowy. Otworzyłam oczy i spojrzałam prosto w jego twarz. Szelmowski błysk w jasnych oczach sprawił, że zesztywniałam. ‒ Bardzo chciałbym, żeby ta podróż była dla ciebie fantastyczna. Wręcz niezapomniana. Ostatnie słowa zabrzmiały groźnie, ale bardzo podniecająco....