szlachetne

Twoja dłoń, spokrewniona z ciszą, próbuje wywęszyć ostatni zakazany owoc. Ten owoc prowadzi cię poza granice teraźniejszości, poza fakty, z którymi nie warto się porozumiewać. Czas, sprzedany po wyjątkowo niskiej cenie, wypełnia sobą tę czarę, z której nikt nie chce pić. Poczuj namiętnie ten bezkresny wiatr, dotknij sercem wzburzonych fal, poczętych w imię burzy. Wyklęta prawdo, czy twoje szlachetne...

„Wiersze jak szlachetne kamienie”. Wypiski, „Twórczość” 6/1997 „Wyczytuję z niej (Pani poezji) jej wymyślność i swojskość, kobiecą subtelność i – proszę wybaczyć – kobiecą rubaszność, coś co tak nazywam, jest rzadkością” (Warszawa, 10 kwietnia 1998 r.). „(...) moje słowa – piękne wiersze – nie są konwencjonalnym pustosłowiem (...). W Twoich wierszach urzeka mnie ich samoswojość, może należałoby napisać,...