Listy zza szyby – ebook

Autyzm jest jak Tetris. Ciągle trzeba dopasowywać poszczególne elementy, by cała układanka się zgadzała. Elementów jest mnóstwo i ciągle się poruszają - musisz bardzo szybko reagować, by nie „zginąć”. To nie jest gra dla mięczaków. Trzeba grać w nią cegiełka po cegiełce, nie można płakać i rozpaczać, gdy znika cierpliwość. To nie jest też gra dla nerwusów. Lepiej układa się wtedy, gdy spokojnie przyciskasz. To nie jest również gra dla dzieci. Dzieci muszą jak najdłużej nie wiedzieć o tym, że sukcesy znikają bezpowrotnie, zaś porażki nakładają się na siebie warstwami.

Co tak naprawdę nasze społeczeństwo wie o autyzmie? Czy dostrzegamy autystyczne dzieci w naszym środowisku, czy wiemy, jak im pomóc i jak reagować?