Na orawskiej pogródce Wiersze zebrane – ebook

Napij sie orawskiego ciepła – brzmią mi w duszy słowa zaproszenia Emila,
by przyjść na Orawę i dać się owładnąć czarowi tej małej krainy pod Babią
Górą. Emil zapraszał, a zapraszał bardzo serdecznie i szczerze, Emil pokazywał
Orawę światu, był jej najznamienitszym ambasadorem.
Twórcza działalność Emila miała i ma nadal magiczną moc oczarowywania
Orawą i delikatnego zachęcania do pielęgnacji kultury tego miejsca. Osobiście
niezwykle mocno utożsamiał się z Orawą, z jej pracowitym i bogobojnym
ludem:
Orawo! ziymio nasa świynto
Wielko miyłości niepojynto.
…
Chlyb tu mome w nieustajoncym pocie.
Ale cy bez ciebie mozno zyć?
Emil nie pisał dla próżnej chwały, nie działał dla poklasku. Działał cicho
i do samego końca dla innych. W obliczu swojego nieuchronnego odejścia prosił
jeszcze o interwencję w cudzej sprawie. Nie własnej. Taki był Emil, nasz Ambasador
na Wysokościach.