Amatorki – ebook

W alpejskiej wiosce, jakby stworzonej do idylli, dwie młode kobiety szukają szczęścia. Obie są robotnicami, obie wierzą, że dzięki odpowiedniemu mężczyźnie ich życie się odmieni. I obie przegrywają: i ta, która wybiera małżeńską wygodę i stabilizację, i ta druga, idealistka, dla której najważniejsza jest wielka miłość. Czyżby zatem typowa „powieść kobieca”? Nic podobnego. X Elfriede Jelinek przewrotnie wykorzystuje konwencję romansu, by ukazać drugie dno dążeń i motywacji bohaterek, ich na wskroś polityczny charakter.
„Opisuję związek między mężczyzną  kobietą jako heglowską relację między panem i niewolnikiem – mówi Elfriede Jelinek. – Dopóki miarą wartości seksualnej mężczyzny będą praca, sława i bogactwo, a kobiecie jako źródło siły pozostanie tylko jej ciało, młodość i uroda, nic się nie zmieni”.

Elfriede Jelinek (ur. 1946) - austriacka pisarka, laureatka Nagrody Nobla. Większość życia spędziła w Wiedniu. Otrzymała gruntowne wykształcenie muzyczne, studiowała także teatrologię i historię sztuki. Zadebiutowała w 1967 roku jako poetka, by potem stać się cenioną autorką powieści i dramatów. W Polsce ukazały się dotychczas jej najważniejsze powieści: Pianistka, Amatorki, Wykluczeni, Pożądanie, Żądza, Dzieci umarłych i Jesteśmy przynętą kochanie! oraz niektóre utwory sceniczne: Choroba albo współczesne kobiety, Nora, Clara S., Zajazd, Śmierć i dziewczyna I–V. Dramaty księżniczek, O zwierzętach,
Chór sportowy, Kupieckie kontrakty, Babel. Podróż zimowa, a także antologia Moja sztuka protestu. Eseje i przemówienia. Najnowsza powieść autorki, wydana jesienią 2022 roku, to Dane odosobowe (W.A.B., 2024).

i powiedział, że mam zostać w domu i pomagać matce, i mu usługiwać, gdy wraca z pracy, i lecieć po piwo do gospody, to tylko 8 minut w obie strony, a gdy potrwa to dłużej, to ci łeb ukręcę. i dlaczego właśnie tobie, mojej córce ma być lepiej? zostań w domu i pomagaj mi, gdy twój ojciec i brat wracają do domu. Może to my, ja, twój ojciec i brat, kiedyś tobie naprawdę ukręcimy łeb. COOO?!
paula jednak mówi: matko, ale ja nie chcę, chcę się uczyć krawiectwa. a kiedy już nauczę się krawiectwa, chcę coś mieć z życia, jechać do Włoch i za własne pieniądze iść do kina, i kiedy już coś będę miała z życia, wtedy jeszcze raz, już ostatni raz, chcę jechać do Włoch, i za własne pieniądze jeszcze raz, już ostatni raz, iść do kina, a potem poszukam sobie porządnego męża, albo trochę mniej porządnego, takich widuje się już coraz częściej w kinie, a potem wyjdę za mąż i urodzę dzieci. i będę kochać ich wszystkich i do tego jednocześnie, tak, kochać!

/fragment/