autobiografia

Pierwsza powieść z cyklu Teatr Heroda (kolejne to Opór i Nikt nie woła). Wszystkie te książki cechuje tak charakterystyczna dla prozy Hena żywość, barwność, humor i zmysłowość. Nie jest to autobiografia, ale odniesienia do własnego życiorysu pisarza są niewątpliwe. Warszawa. Ostatnie miesiące przed wojną. Gwar kamienicy przy Nalewkach, klatka schodowa pełna mieszkańców, którzy spierają się, czy Niemcy...

Marek Hłasko opisuje w tej książce swoje życie w Polsce i na emigracji. Pisze o ludziach, których kochał, z którymi pił, i o tych, z którymi siedział w więzieniu. O Pięknych dwudziestoletnich, wydanych w 1966 roku nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu, sam autor powiedział, że jest to raczej parodia niż autobiografia. Możemy się zastanowić – co w tym wszystkim jest prawdą, a co zmyśleniem? Opinia...