balkonie

O emocjach, uczuciach, o czymś co każdy z nas trzyma w sobie, ale nie zawsze ma odwagę na to, aby to uzewnętrznić. Ja tutaj naprawdę jestem. Z tobą siedzę na balkonie.

Artysta skończył pierwszy utwór i dopiero wtedy do jego uszu doszło jakże melodyjne gulgotanie i mlaskanie przerywane co chwila czkawką. Starając się dojrzeć, któż to tak nachalnie wzywa swoją matkę, aż stanął na palcach stóp wytężając wzrok. I to była jego ostatnia szansa, aby cokolwiek zobaczyć, bowiem na balkonie już siedział Leszek.

Bohaterka Macochy, niestroniąca od alkoholu autorka wysokonakładowych romansów, prowadzi swój ekspresyjny monolog w szlafroku, oparta o barek w dużym pokoju lub na balkonie, który jest właściwie jej jedynym oknem na świat. Wspomina, analizuje, rechocze i roni łzy, przypala zupy, pielęgnuje rośliny balkonowe: pizdenię rozkrokową i masturcję, przyjmuje mniej lub bardziej wyimaginowanych gości, pisze...