bezdomna

Wilcza rzeka to autobiograficzna, oparta na dzienniku, powieść drogi, która relacjonuje dramatyczne losy pisarki, samotnej matki, mieszkającej na stałe w Wielkiej Brytanii. Bohaterka planuje przeprowadzkę z małej wyspy położonej na kanale la Manche, kiedy jest gotowa do drogi, nagle na świecie wybucha pandemia. Ostatnim promem udaje jej się przepłynąć do Southampton z córką, psem i kotem, skąd wyrusza...

Młoda Włoszka Olivia Rosetti wychodzi na wolność po dwóch latach w zakładzie poprawczym dla kobiet w Toronto. Pragnie zacząć żyć normalnie, jednak bez pracy i wsparcia rodziny nie może znaleźć dachu nad głową. Bezdomną dziewczynę znajduje zamożna wdowa, Ruth Bennington. Podobna bolesna przeszłość skłania kobiety do stworzenia domu pomocy dla samotnych matek. Jednak pojawia się ktoś, kto zamierza pokrzyżować...

W tej odważnej i niesamowitej powieści podążamy za trzema różnymi postaciami wędrującymi po złym, współczesnym świecie, w którym dominują samotność i fałszywe lustra. Równolegle prowadzone życia nigdy się nie przecinają, wszyscy jednak albo zwodzą, albo oszukują - albo jedno i drugie. To polifoniczna, błyskotliwa powieść, a jej głównym tematem jest właśnie kłamstwo naszych czasów - ale też kłamstwo...

« „Jakiż ja stary jestem – myśli Jakiw. – Jaki stary, Boże mój!”. Właśnie się zachwiał na progu swojej chaty. By nie upaść, złapał się za odrzwia. Świat dokądś popłynął. Nie był zdziwiony – już nieraz się tak zdarzało. Dziwiło go coś innego – wcześniej traktował to jakoś inaczej. Zwyczajniej. Jakby tego nie zauważał. Udawał, że nie zauważa. Zatoczył się, to się zatoczył. Stary jest, no i już. A tu...