ciężar

Jak wiele potrzeba nadziei, aby obudzić się jeszcze raz? Co człowiek musi uczynić, żeby miłość poznała ciężar jego imienia? Oto zaproszenie do krainy pokornej fantazji, do wszechświata, gdzie życie przeplata się ze wspomnieniami, gdzie słońce zagląda do zaginionych dusz. Tutaj śmierć tylko czeka, aby ją oswoić.

Poezja, która próbuje się w znaczącym milczeniu, oscyluje na granicy zniknięcia. Wiersze zgładzone do minimum jak kamyki rzeźbione przez fale – żeby można poczuć ich właściwy ciężar, na co dzień umniejszany w zalewie gadulstwa. Słowa demonstrujące swoją kruchość, a jednak zdolne udźwignąć najcięższe pytania: o miłość, o wojnę, o życie i śmierć. Książka Julii Szychowiak dociera do środka i zabiera nas...

Śmierć kwiatów polnych to momenty burzliwe, spokojne, ciężkie i nadzwyczajne, ubrane w delikatne słowa. Początki nastoletniego życia i próba dotarcia do zrozumienia otaczającego wszechświata. Pozorna czystość duszy, która nie wie, jak zrzucić ciężar kłębiący się w umyśle. Potrzeba wyrozumiałości, pierwszych dotyków i bezkarnego patrzenia w chmury. Przede wszystkim jest to wrażliwe i młode serce. Alicja...