cytat

Po raz kolejny Helena Buchner opisuje życie na Opolszczyźnie zaraz po wojnie i później. Pokazuje ten trudny czas z punktu widzenia autochtonki. Pisze o Niemcach, Polakach, Ślązakach, o trudnych relacjach między miejscowymi a przybyszami, o budowaniu nowego wspólnego życia. Tym razem autorka skupia się przede wszystkim na problemie rozpadu rodzin. „Troje rodzeństwa i matka, a każdy w innym kraju”...

Całość przekonuje. Portrety - nawet postaci epizodycznych - są wiarygodne, kobiece świetnie wręcz podejrzane. Aniela i Jan pozostają w pamięci, tak samo jak chłopiec, któremu zamordowano w PRL-u ojca. I w mojej pozostaną. Główny bohater? Już dość! - trzeba o nim przeczytać w Berku . to jest wyjątkowa powieść: spójna, przemyślana w wielu warstwach, prawdziwa i... mądra. Niepokorna, niechciana...