dali

„Płonące żyrafy” to zbiór kilkunastu tekstów poetyckich, które cechuje nawiązanie do umiłowania brzydoty — turpizmu (jest tu np. trawestacja wiersza Grochowiaka). Autor pochyla się nad bezradnością „pięknej” poezji, która wydaje się być kwiatem tuberozy (symbolem bezużytecznego piękna). Tytuł tomiku to kolejna aluzja turpistyczna — do dzieła Salvadora Dali, malarza surrealisty. Publikacja przeznaczona...

Wiersze o poszukiwaniu sprzyjającego czasu i optymalnej przestrzeni. Przestrzeń daje się łatwiej kształtować, czas natomiast jest bardziej bezwzględny. Autorzy próbują go oswoić, tak aby działał na ich korzyść. W zaprezentowanym autorskim tomiku doświadczenie czasu i przestrzeni wynika z tysięcy asocjacji, które mogą pojawić się w codzienności, np. przy zetknięciu się ze specyficzną gwarą łódzką, w...