dam

„ Przy księżycu ” to utwór autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. “ Zapatrzony i zasłuchany, poszedłem do starego parku, który zdawał się być stolicą tych widziadeł i odgłosów. Alem niedługo przypatrywał się cudownym sprawom nocy. W alejach rozległy się okrzyki, śmiech i gonitwy towarzystwa dam, panienek...

„Kaja znów upiła wino z kieliszka, a potem podała go Annie do wolnej dłoni. – Potrzymaj – powiedziała. – Oba? – zdziwiła się, bo przecież w jednej ręce miała już swój. – Mhm. – Mrugnęła do niej zalotnie. – Nie rozlej. Anna oparła się o poduszkę i rozłożyła dłonie po bokach swojego ciała, stawiając kieliszki na kołdrze, ale ich nie puszczając. Dłonie miała teraz zajęte, więc nie mogła nimi zrobić...

„Na razie jest cicha, czuję jej ciężar, czuję, że jest we mnie, i już to uczucie jest zajebiste. Jest jak obietnica albo jak groźba. Nie zakładam majtek, wychodząc, pewnie kazałby mi je ściągnąć w korytarzu albo przy stoliku. Podaje mi ramię, gdy idziemy, a ja wiem, że to podstęp. Gdy tylko zaczynamy schodzić po schodach, włącza kulkę, a ja chwieję się na nogach, gdyby mnie nie trzymał, jak nic bym...

„– Jesteś piękna. Niedoskonale piękna. – Podnosi mnie i niesie na łóżko. Całujemy się coraz mocniej, zachłanniej, a ja zaczynam się rozluźniać. Gdy straciłam nogę, myślałam, że już nigdy nie dam się dotknąć mężczyźnie, a teraz jeden gładzi moją skórę, jego piękne ciało jest obok. Feniks jest smukły, jego palce są długie, ramiona umięśnione przez taniec, mam wrażenie, że nie ma na nim grama tłuszczu....