glebie

Maria Pęcak proponuje Czytelnikowi rytmiczne liryki, dające poczuć jedno tętno ludzkiej egzystencji ze światem, niosącej w sobie głębię jedności z trwaniem ponad tu i teraz. To wiersze przenikliwe, wrażliwe, nie drapieżne, subtelne, choć dotykające natury nocy i jej intymności. Nie brakuje jednak w tomiku przebłysków światła i nadziei. — Katarzyna Lisowska

Maja Wójtowicz-Kaim, ur. 1978 r. w Oświęcimiu, mieszka w Krakowie. Kokieteryjna życiem, liryką, wymownym imieniem treści. Utwory zamieszczone w tym zbiorze są swoistym mixtum compositum poezji, melanżem tajemniczości i niepokoju. Uczucie to towarzyszy czytelnikowi od początku, aż po swoistą głębię autobiograficznej tkliwości.

Fragment: " Ktokolwiek jesteś, co nosisz oblicze Mogące zblednąć albo żarem spłonąć, Ktokolwiek jesteś, co znasz tajemnicze Głębie boleści i umiesz w nich tonąć, Ktokolwiek jesteś, co ludzką masz duszę, Pójdź: jeśliś kamień nawet, ja cię wzruszę! "