gniazda

Autor ma nadzieję, że ta krajoznawcza gawęda, może być też dobrą zachętą i konkretną inspiracją do lepszego poznawania oraz opisywania swoich własnych, rodzinnych stron, przez Szanownych Czytelników.

Zmieniający się obraz życia polskiego ziemiaństwa końca XIX wieku. Ścieranie się i przenikanie tradycji z wyzwaniami nowych czasów, w których dorabianie się majątku przestaje być czymś wstydliwym dla szlachcica, zwłaszcza gdy celem jest odzyskanie rodzinnego gniazda. Wspaniała opowieść o miłości. Według niektórych badaczy literatury, książka zawiera wątki autobiograficzne.

Uniwersalna opowieść o chwilach, które wywracają życie do góry nogami, o falach emocji, które zmiatają wszystko na swej drodze, o niezapomnianych spotkaniach, które odmieniają losy. Lily właśnie przedwcześnie wydała na świat córeczkę. Dziewczynka jest taka malutka, a zajmuje już tyle miejsca. Dorosłe dzieci Élise właśnie wyfrunęły z gniazda. Po synu zostaje wielka pustka, a także dziwaczny pies....

Proza Jarosława Błahego jest burzliwa jak fermentujące wino, transowa jak bełkot orfickiej wyroczni i obrzydliwa jak mięso koźlęcia gotowanego w mleku matki. Czerpie ona energię z żywiołów dionizyjskich, chtonicznych, transgresywnych, ufając bardziej ciągłemu, niezniszczalnemu, żeńskiemu zoe niż autonomicznemu, autodestrukcyjnemu, męskiemu bios. Dla „zaklętego w szerszenim gnieździe” – piszącego siebie...