ida

Egon Raj jest samotnikiem odrzuconym przez rodzinę i społeczeństwo. Co noc w pojedynkę stawia czoła słowiańskim demonom w świecie, w którym nikt w nie nie wierzy. Wszystko w życiu Egona jednak się zmienia, gdy do opuszczonego domu w jego lesie wprowadza się Ida, pisarka kryminałów, szukająca na odludziu natchnienia. Opowiadanie zostało opublikowane w antologii "Kwiat paproci i inne legendy słowiańskie"...

„Kiedy któryś raz z rzędu poczuł dłoń blondyna gładzącą lekko jego plecy, zdał sobie sprawę, że mu się to podoba. Podobało mu się wszystko: to, że po raz pierwszy obaj zachowywali się wobec siebie normalnie; że nie poruszali żadnego z tematów, które zwykle pojawiały się w ich zażartych dyskusjach; że ze sobą flirtowali – i mimo że była to tylko gra, to wychodziło im to bardzo naturalnie. Podobało mu...

Wszystko się tu pomieszało i bardziej przypomina majaczenie chorego, pijacki sen niż pamięć. Ale jest pamięcią, jest przeszłością, jest tu i teraz. Jak gdyby patrzeć jednocześnie przez okulary do bliży i do dali. Śmierć i dzieciństwo idą ramię w ramię. Zgarbiony Bułat Okudżawa z marną rosyjską gitarą, siekierkowski Izajasz, pisarz w drodze, Grażyna, której ciała nie starcza do tego, by ją nazywać...