ironią

Zbiór opowiadań, w których śmierć nie zostaje przedstawiona z patosem, a z charakterystyczną dla autora swadą i ironią. Odchodzenie bywa tu nieoczekiwane, śmierć można skwitować śmiechem, zarządca cmentarza jawi się jako bardzo osobliwa postać, a zwłoki niekoniecznie muszą zaznać spokoju. Tym samym odchodzenie staje się zaskakująco bliskie życiu – pełnemu dynamiki, wyzwań i niepokoju.

Masz po cichu ochotę na spotkanie z jogą, ale jednocześnie towarzyszy Ci nieodparte wrażenie, że joga to karkołomne wygibasy na markowej macie w modnych ciuchach pośród wonnych kadzidełek? Do tego z zażenowaniem oglądasz kolejne celebrytki, które ogłaszają światu, że zmieniają swoje życie dla jogi? Odmieniane przez wszystkich słowo JOGA powoduje, że nie już wiesz, czym ta joga tak naprawdę jest? Jeśli...