jezyka

Esencja prozy Bukowskiego w kilkunastu opowiadaniach, dzięki którym czytelnik zanurzy się w świat „starego świntucha”, któremu potoki wina pomagały nadzwyczaj trzeźwo pokazywać otaczającą rzeczywistość. To świat prostych faktów, fizjologii, seksu i alkoholu, świat przemocy, ale i paradoksalnej wrażliwości. Groteskowa zabawa konwencją, lapidarny styl i celność opisu świadczą o wysokiej randze literackiej...

A co, gdybyśmy odkryli, że fundamenty matematyki są arbitralne i niespójne? Co, gdyby umiejętność nadawania rzeczom właściwych nazw budziła do życia nieożywione obiekty? Co, gdyby zetknięcie z językiem kosmitów nieodwołalnie zmieniało naszą percepcję czasu? Co, gdyby wierzenia chrześcijańskich fundamentalistów były dosłownie prawdziwe i na ulicach miast codziennie oglądało się grzeszników pochłanianych...