kalendarz

Ten, kto żyje „któryś rok w państwie zmarłych”, a nie chce oślepnąć od odwracania oczu, pisze wiersze odważne i pełne oskarżeń. To wiersze dedykowane świniom, ale zwrócone przeciw ludzkiemu świństwu. Nie odmawia się ich jak pacierzy, lecz odmawia się nimi – sobie i innym – prawa do bezprawia: zarówno tego wprowadzanego przez rządzących, jak i tego wyrządzanego w drobnych codziennych krzywdach. Konrad...

W noc, gdy cisza ma smak cynamonu, a światło świecy drży jak wspomnienie, Jakub Jagiełło otwiera drzwi do świąt nieoczywistych. „24/12” to nie kalendarz, lecz puls serca w grudniowym rytmie — zbiór wierszy, które nie opowiadają o choince, lecz o tym, co pod nią ukryte: tęsknocie, nadziei, kruchości ludzkich gestów. Nie ma tu śniegu, a jednak jest chłód i ciepło jednocześnie.To Boże Narodzenie pisane...

W tomie wierszy "Dzień, w którym umarł Belmondo" Eros i Tanatos spotykają się, aby podjąć próbę negocjacji. Spotkaniu podporządkowana jest dwudzielna, symetryczna struktura książki. Otwierający ją rozdział "Kalendarz" zawiera utwory nasycone opisami życia w przeróżnych jego przejawach. Rozdział "Klepsydra" przynosi wiersze bardziej wsobne, ascetyczne, elegijno-lamentacyjne. Są tu poetyckie komentarze...