kalendarza

Z prozy codzienności wyrósł kolejny tomik wierszy. Został zebrany wiersz po wierszu i ułożony na kartkach kalendarza w chronologiczny bukiet. W awangardowym klimacie przemyśleń autor nie tylko wyznaje miłość swojej ukochanej żonie, ale też ożywia industrialny świat — dla niej. Prostota tych krótkich wyznań może i Ciebie ucieszyć, drogi Czytelniku.

Poeta szuka samookreślenia w migotliwych relacjach ze światem, z bliźnim, z transcendencją. W poszczególnych iluminacjach i epifaniach odnajduje argumenty na choćby cząstkową afirmację życia. Naprzemienne akty wiary i zwątpienia, nadziei i rozczarowań, złudzeń i rezygnacji destabilizują system wartości, a więc chwiejność filozoficznych diagnoz oddala pokusy moralistyki, a tym samym sprzyja liryce....