kobiece

Niesamowite opowiadanie „Intermezzo” pozwali nam, chociaż odrobinę, zajrzeć do serca i głowy niezwykłego pisarza/pisarki. Oto pierwsze zdania utworu: „Opuściła więc cyganka Dwór Gościnny, odeszła tak, jak przyszła, po cygańsku: nic nie mówiąc. Za tyle łaski doznanej chciała się do nóg pokłonić Gospodyni, ale zza pleców Gospodyni wielka Bogini dała jej znak, by milczała. Więc nawet, by nie dawać znaku,...

Całość przekonuje. Portrety - nawet postaci epizodycznych - są wiarygodne, kobiece świetnie wręcz podejrzane. Aniela i Jan pozostają w pamięci, tak samo jak chłopiec, któremu zamordowano w PRL-u ojca. I w mojej pozostaną. Główny bohater? Już dość! - trzeba o nim przeczytać w Berku . to jest wyjątkowa powieść: spójna, przemyślana w wielu warstwach, prawdziwa i... mądra. Niepokorna, niechciana...