korpus

Wśród francuskich dramatopisarzy drugiej połowy XX wieku Eugène Ionesco uchodzi za czołowego przedstawiciela tzw. antyteatru lub teatru absurdu. Autorka uwagę skupiła głównie na postaciach, które stają się pozbawionymi tożsamości marionetkami, poruszającymi się w groteskowym i często absurdalnym świecie. Dodatkowym atutem jest bardzo obszerny korpus.

Sztuka polska, która powstawała poza granicami Polski – szczególnie po wybuchu drugiej wojny światowej – jako niezwykle istotne zjawisko w dziejach polskiej kultury artystycznej, pomimo poważnego rozpoznania i wielu badań naukowych, systematycznie i konsekwentnie od 1989 roku prowadzonych w środowiskach uniwersyteckich przez historyka sztuki prof. zw. dr. hab. Jana Wiktora Sienkiewicza, nadal czeka...

Teksty prezentowane w niniejszym tomie zostały napisane przez uczestniczki seminarium zatytułowanego „Narrating Art and Feminism(s): Eastern Europe and Latin America”. W ramach seminarium badaczki z obu regionów spotykały się regularnie, dyskutując o sposobach podważenia dominującej narracji na temat sztuki i feminizmu. Zastanawiały się również, jak powinien wyglądać alternatywny dyskurs globalny. W...