ksiezyca

Wiersze zawarte w książce ukazują wpływ Srebrnego Globu na życie człowieka łaknącego włóczenia się wśród bezsennych i deszczowych nocy, w których uwertura kropli nasącza wonne przebudzenie jesieni. Starodawny „charakter pisma” autora jest swoistym spoiwem pomiędzy romantyzmem a współczesnością. Wertując kolejne stronice tomiku, odbiorca stopniowo zapoznaje się z kręgosłupem moralnych wartości poezji,...

Tomik Karola Koszorza łączy w sobie plastykę słów z wielowymiarowością metafor, ktore skladają się na zapadające nam w pamięć frazy. Jasna strona pełna euforii i zachwytów, proszenia o uwage, odrobine miłości, a takźe ciemna — bez ubarwiania, bez masek, wykrzyczana wprost. A jesli macie wątpliwosci, jakie znaczenie mają w naszym życiu kolory, koniecznie sięgnijcie po tomik tego mlodego poety. Polecam!...

(…)To już ostatnia pełnia, która rozrywa od czubka głowy po palce u stóp, gasząc za rokiem rok i ujmując sił. Kolejna przyjdzie jasnym światłem i znów pięknem Księżyca, w którym odbiją się spełnienia ciepłych dłoni i snów. Z boreliozą można żyć...ale ja będę już bez… /meme/ Okładka książki — obraz Robert Popczyk