legenda

„Legenda” to dramat autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, w dwóch aktach. Utwór oparty na podaniu o Wandzie i Kraku, przekształconym przez powiązanie losów bohaterów z fantastycznym światem bóstw zamieszkujących Wisłę. Wprowadzając szereg zbrodni rodowych Wyspiański nawiązał do tragedii greckiej.

Wierszowana opowieść o zdobyciu Sandomierza przez Tatarów w XIII wieku. Legenda o bohaterskiej Halinie, która oddała życie za miasto.

Autorka opowiada świat po śmierci swojej Przyjaciółce, Barbarze Rosiek. Barbara Rosiek powtarzała, że ofiarowuje autorce swój spadek literacki, daje wskazówki jak pisać i jak być dobrym psychologiem, bo najpierw była legenda Marka Kotańskiego, a potem Baśki, jaka założyła z nim MONAR. Barbara wyznaczyła Katarzynę na dalszą linię psychologiczną. Była osobą jak Marek Kotański bardzo wrażliwą na los pokrzywdzonych...