marze

„Daj mi różę bym mogła patrzeć jak ona więdnie, Jak płat jeden po drugim spada, Chcę widzieć, upływ czasu, cierpienie, Choć raz nie czuć, jak trafia na mnie szpada. Chcę wierzyć, że świat, zostanie naprawiony, Chcę wierzyć w ludzi i w uczciwość, Marzę o tym by świat był odrodzony, By zapomnieć czym jest ludzka złośliwość.” — Róża, Psychomachia

Pierwszy tom kultowej paranormalnej trylogii w nowym, poprawionym wydaniu. Mara Dyer uważa, że w jej życiu NIE MOŻE się wydarzyć nic dziwniejszego niż to, że obudziła się w szpitalu i nie ma bladego pojęcia, jak się tam znalazła. A JEDNAK MOŻE. Czuje, że wypadek, którego zupełnie nie pamięta i w którym zginęli jej przyjaciele, a jej nic się nie stało, MUSI MIEĆ jakieś drugie dno. I RZECZYWIŚCIE...

Czy można budować szczęście na cierpieniu innych? Czy jest cień nadziei na ukojenie sumienia i odkupienie winy? Czy wśród tylu krzywd jest miejsce na prawdziwą miłość? Mara, przyjaciółka Joelle D’Angelo, podczas narodzin pierwszego dziecka dostaje wylewu, który powoduje nieodwracalne zmiany w mózgu. Zrozpaczona Joelle zwraca się o wsparcie do jedynego człowieka, który rozumie jej ból, Liama, kolegi...