monologu

Idąc nocą opustoszałą ulicą czujemy niepokój i strach, jednak nasze obawy rozpraszają się, gdy zerkamy na rozświetlone okna mijanych budynków. Światła rozpraszają mrok, przyciągają spojrzenie i dają poczucie bezpieczeństwa. Dają pewność, że ktoś jest w pobliżu. Zdaje się, że na wyciągniecie ręki. Za szybą. Tak blisko, a zarazem tak daleko. Nie znamy jego życia, nie znamy jego uczuć, jednak ten ktoś,...

W twojej głowie toczy się nieprzerwany monolog wewnętrzny – jakiś cichy krytyczny głos wciąż powtarza ci, że jesteś zbyt leniwy, za głupi albo za słaby. Nawet nie zauważasz, jak mocno wierzysz w te słowa i ile energii z ciebie wysysają! Starasz się normalnie żyć, tylko od czasu do czasu myślisz z rezygnacją, że skoro nie potrafisz ruszyć z miejsca czterech liter, to być może nigdy nie dotrzesz...