otchlan

W czeluść poezji Charliego nie wstępuje się stopniowo. W tę otchłań czytelnik wpada z gwałtownym impetem, gubiąc po drodze co najmniej buty, a niewykluczone, że również resztki nadziei. Nadziei i wiary, których, krocząc przez mroki egzystencji, nie traci do końca sam podmiot liryczny, desperacko poszukując strzępów sensu w oceanie absurdu.

Homo demens — to najbardziej osobliwy ze wszystkich żyjących gatunków. Humanoidalna istota tego pokroju skazana jest na emocjonalny galimatias ze szczyptą (bądź i kopiastą chochlą) szaleństwa. W świecie względnej normalności zidentyfikowanie takowego osobnika może okazać się aż nadto kłopotliwym zadaniem. Obłąkańcza otchłań wypluła z siebie niespostrzeżenie niejednego homo demens. Może Ty też nim ...

Zbiór 36 wierszy młodej poetki. Autorka skłania czytelnika do refleksji na temat otaczającego go świata, porywa w otchłań nieoczywistego erotyzmu oraz brutalnie obnaża ludzkie zachowania. Każde słowo, wers, zwrotka to efekt głębokiej analizy duszy i serca.