po burzy

Twoja dłoń, spokrewniona z ciszą, próbuje wywęszyć ostatni zakazany owoc. Ten owoc prowadzi cię poza granice teraźniejszości, poza fakty, z którymi nie warto się porozumiewać. Czas, sprzedany po wyjątkowo niskiej cenie, wypełnia sobą tę czarę, z której nikt nie chce pić. Poczuj namiętnie ten bezkresny wiatr, dotknij sercem wzburzonych fal, poczętych w imię burzy. Wyklęta prawdo, czy twoje szlachetne...

Autor zaprasza do lektury poezji Bliżej natury. Opisuje w niej piękno krajobrazu, blaski i cienie. Ile w niej poezji, ile prozy, tylko czytelni może to zweryfikować. Istnieje jednak pewność, że po burzy wychodzi słońce, po nocy dzień. Ta świadomość daje siłę do życia, bo jakie by było bez piękna, światła, poezji, która barwi prozę życia. Piękno istnieje i woła do nas głosem natury, poezji, uśmiechem,...

Wiersze z Umalmu to raporty z uprawy – roślin, idei, relacji, wspólnot. Poeta nie utyskuje na katastrofę, tylko intensyfikuje działania przeciw niej. Staje po stronie kompetencji miękkich, siły bezsilnych, relacji w kontrze do racji, wspólnoty w miejsce własności. Nie wstydzi się czułości, deklaruje kruchość. Choć w tomie pobrzmiewają dada, zaum, surreal czy šalamunizm, teksty nie sprowadzają się do...