psychomachia

„Daj mi różę bym mogła patrzeć jak ona więdnie, Jak płat jeden po drugim spada, Chcę widzieć, upływ czasu, cierpienie, Choć raz nie czuć, jak trafia na mnie szpada. Chcę wierzyć, że świat, zostanie naprawiony, Chcę wierzyć w ludzi i w uczciwość, Marzę o tym by świat był odrodzony, By zapomnieć czym jest ludzka złośliwość.” — Róża, Psychomachia

Na książkę składają się różnego typu analizy (stylistyczne, genologiczne, narratologiczne, intertekstualne, biografistyczne), mające dwojaką funkcję: ich celem jest ujawnienie i wyjaśnienie możliwie wielu niezwykłych, niekonwencjonalnych momentów w strukturze ostatniej powieści Witolda Gombrowicza oraz wykazanie, że Kosmos jest również, a może przede wszystkim, zadziwiającą opowieścią o „przygodzie”,...