razu

„Kolejny kubek kawy. Piąty czy dziesiąty — kto to wie? Każdy kubek ma identycznie przetrącone ucho. Otaczam go sennymi dłońmi, wciągam w płuca rozkoszną woń samotności. Delektuję się tym zapachem, sycę duszę. Tak, wypełnia mnie aż po wierzchołek serca. Czy ta kawa kiedyś dobiegnie końca? Czy pewnego razu nie wystygnie, zanim zdążę ją wypić? A może… A może wysiorbię do ostatniej kropelki, pozostawiając...

Urzekł mnie ten tom od razu, po pierwszej lekturze i połknął jak Miłoszowy „biały wieloryb świata”. Czym innym jest poezja, jeśli nie urzekaniem, rzucaniem uroku, jego promieniowaniem? Litera wierszy pomieszczonych w Bazie bierze w posiadanie w przeciwieństwie do tysięcy wierszy powstających codziennie w montowniach naszej ziemi, które nie tyle urzekają, co odżegnują się od czytelnika i nie tyle go...

Nowy tomik Skargi zawiera wiersze bardzo różnorodne. Znajdziemy tu wiele nawiązań do kultury. Wiersze czyta się z przyjemnością, choć są wymagające. Z racji dużej ilości trudnych słów, środków stylistycznych czy treści należy poświęcić im czas, a nawet je kontemplować. (…) Nie zniechęcajcie się, jeśli nie od razu zrozumiecie ich przesłanie. (…) Sięgnijcie tak daleko, jak możecie. Ostatecznie chodzi...

Bartosz Suwiński nie ustaje w wędrówkach. Jest podróżnikiem zachłannym, ciekawym świata, zapatrzonym w niego zapalczywie, gorąco, ekstatycznie. To wędrowiec przez strony książek, ale przede wszystkim pasjonat chodzenia po lesie, po polach i łąkach, po ulicach miast i bezdrożach wsi oraz poza nimi. Z chodzenia bierze się myślenie i pisanie. Z chodzenia bierze się spokój. Z łazęgi bierze się refleksja,...