sola

„i próbuję przyzwyczaić oczy schody wiozą do góry zapętlenie i jestem może zakręcić się w głowie od tłumu i słońca może staliśmy tam kilka obrotów ziemi wcześniej ściana na dole mogłaby być morzem dzisiaj szkło piaskiem solą morzem soli wcieranej w oczy…” (fragment)

Malownicze wybrzeże Las Esperanzas pachnie jaśminem i solą. Aniele pierze okala morze, ciepło Anielicy promienieje płatkami róży, a róże upijają filigranowe łyki z morza. Najpiękniejsza z twarzy ukryła się w białym welonie, cóż więc mogło pozostać morzu innego, niż przetopić swoje kryształowe laguny na mleczne akweny, spływające po złocie ich krople nie były znów takie wdzięczne, rzeźbiąc w rozmytym...