szewczyk

Poetycka kronika rozpadu i odradzania się, gdzie ból staje się językiem przemiany. W trzech aktach autorka prowadzi czytelnika od pęknięć i cieni — do odrobiny światła. Głosy popiołów („Szepty”), szum taniego wina („Szum”) i wodospady łez („Szklistość”) splatają się w hymn o niemożności zapomnienia. Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.

„Olbrzymia wszechstronność tematyczna, różnorodność form poetyckich, przepiękne sonety i pozornie żartobliwe wiersze, wszystkie jednak o nas- ludziach” Katarzyna Nowicka, „W lirze poezji” „Pióro »słucha poetę«, jest to wyczuwalne w każdym wersie, w każdej strofie” Alicja Szewczyk, „Świat poezji”