szmat

Marię wychowuje ekscentryczna ciotka. Kobiety mieszkają w domu na Wołyniu, gdzie dziewczyna zakochuje się w swoim dalekim kuzynie. Stanio, choć nie darzy Marii uczuciem, z nakazu ciotki, której jest spadkobiercą, zostaje jej mężem. Młode małżeństwo wyjeżdża do Warszawy, gdzie na drodze do ich spokojnego życia, stanie inna kobieta. Gabriela Zapolska przedstawia znakomite opisy życia ziemiańskiego...

Drogi Karolu, Twoja autobiografia jest bardzo ciekawa, nie przez egotyzm, w takim utworze oczywisty, lecz przez ciepłą tonację uczuciową, w której umiejętnie wysławiasz niezbędną wiedzę rzeczową i oddajesz dramaturgię ludzi i czasów. To parę pokoleń i szmat dwudziestego wieku od opatowskiego sztetla, przez proletariacką Łódź, przedwojenne komunistyczne jaczejki, wojnę światową i zagładę Żydów, Polskę...