szmat

Abram szybkim ruchem ręki zrzucił z grobu kamienną płytę i zabrał jedną z kości Ragavaine. Zasunął ją z powrotem, by nikt nie spostrzegł jakiego rytuału chce dopuścić się Azazel. Spojrzał na nadal nieprzytomną dziewczynę i zaśmiał. Następnej nocy ujrzał malutki, szary, podarty namiot. Wiedział, że w środku zastanie jego właśnie. Podszedł bliżej i delikatnie uchylił jedną z podartych szmat. — Witaj...

Saga rodzinna przesycona magią. Historia kobiet z rodziny Carasco i magicznego pudełka z przyrządami do szycia przekazywanego z pokolenia na pokolenie. Frasquita jest wiedźmą, tak o niej mówią. Potrafi leczyć, pamięta modlitwy z czasów sprzed pierwszej Księgi. Z byle szmat i kawałków materiału szyje przecudne ubrania, które pomagają ukryć defekty tego, kto je nosi (także ciążę!). Mężczyźni zakochują...

Drogi Karolu, Twoja autobiografia jest bardzo ciekawa, nie przez egotyzm, w takim utworze oczywisty, lecz przez ciepłą tonację uczuciową, w której umiejętnie wysławiasz niezbędną wiedzę rzeczową i oddajesz dramaturgię ludzi i czasów. To parę pokoleń i szmat dwudziestego wieku od opatowskiego sztetla, przez proletariacką Łódź, przedwojenne komunistyczne jaczejki, wojnę światową i zagładę Żydów, Polskę...