w labiryncie

Wybór wierszy najbardziej wpływowego spośród węgierskich poetów średniego pokolenia. „Domem ironii jest wiersz, eklektyczny, mieszczący w sobie różne rejestry języka i aluzje literackie, lecz nieprzeładowany. Moim zdaniem we współczesnej literaturze węgierskiej najbardziej sugestywny obraz takiej poetyki daje twórczość Istvána Keménya”. Krisztina Tóth „Czy naprawdę muszę ironizować do końca życia?...

Gdy barwy cierpienia splatają się z siłą odwagi, jesteśmy w stanie być świadkiem najpiękniejszego spektaklu swoich emocji. Pomimo znalezienia się w labiryncie zmienności uczuć po czasie jesteśmy w stanie zrozumieć, jak w zgodzie z sobą możemy przekształcić to w fundament własnej siły. Tomik wierszy, który trzymasz w dłoniach, to nie tylko zbiór słów i metafor, to mapa przemiany, podróż w głąb duszy...