wszystkie kwiaty

„Powracam z prawdą na końcu języka. Przychodzę z ciszą, przepełniającą zmysły, tłamszącą serce. Nie jestem jednak sama — ciało wciąż spodziewa się duszy. Co ze smutkiem? Jest tu, blisko, ma się dobrze. Nie ucieka przed zniekształconym niebem, nie sprzeciwia się przerośniętym gwiazdom. Pragnę zakwitnąć tak, aby zawstydziły się kwiaty tego tysiąclecia, wszystkie łzy, jakich pragnę. Wyżęta z resztek człowieczeństwa,...

Zebrane tu w jedną wiązankę hymny i kancony włoskie św. Franciszka Serafickiego, łacińska pieśń św. Bonawentury, poezje Jakuba z Todi tego trubadura-zakonnika; nareszcie sonety i kantyki hiszpańskie św. Teresy i św. Jana od Krzyża, na ogół nie zwracają dziś uwagi na te, jedyne w swoim rodzaju utwory, zapewne z tej przyczyny, że ‘nowoczesny’ kodeks literacki, wyłączając wszystko, co tylko wyszło z Kościoła...