zapach

Słońce wzbija się wysoko nad toskańską winnicą. W powietrzu unosi się zapach wszystkich owoców Sangiovese.  Sok słodkich wiśni leniwie spływa po naszych rozpalonych myślą ciałach. W oddali słychać jedynie ciche kacze kwakanie. I tylko my w cieniu młodej winorośli lekko trwamy – w swych ramionach zaplątani, myśląc, czy ten dreszcz na naszej skórze to wciąż wiatru lekki powiew, czy spragniona obietnica...

Emocje kierują naszym życiem. Emocje, które tchnąć można w magię chwil, zapach, melodię czy miejsce które przez lata przechowywać będą ładunek tego, co w danej chwili przeżywaliśmy. Lawirując wśród tych emocji spisać udało mi się kilka słów, w których autor ma nadzieję, każdy odnajdzie jedno ze swoich miejsc, o których nie wolno zapomnieć.

Tomik wierszy „Dusza cienia” to miotanie się człowieka między miłością a wewnętrzną samotnością, w nowoczesnym odhumanizowanym świecie, w wielkim mieście, gdzie codziennie gubimy i znajdujemy własną tożsamość. Niepewność jutra („Dni z wosku”) przeplata się z wiarą w miłość („Zapach świtu”) i potęgę namiętności („Bezsenność”) które rozjaśniają najmroczniejsze zakamarki umysłu i duszy ludzkiej. Wciąż...