zapomnienie

Wiersz to czas który przemija, czas stracony na szukaniu znaczenia kolejnych zwrotek. Wiersz jest prototypem codzienności i współtworzy to czego nie sposób opisać inaczej jak obrazem słowa.

Żyjemy w świecie konsumpcji. Prowadzeni na sprzedażową rzeź. Jeśli nie konsumujesz nie żyjesz we współczesnym świecie naprawdę. Wówczas jesteś człowiekiem przeklętym. Wyrzuconym przez nowego boga, który nazywa się marketing. Odstawiony w zapomnienie człowiek, który nie kupuje skazany jest na niebyt. Czy w tym świecie, między wierszami znajdzie się miejsce na nadzieję? I czy rzeczywiście konsument żyje...