zimowej

Dramat napisany wierszem rymowanym, czyli w nieco wymarłym. Za to akcja — jak najbardziej żywa i dzisiejsza. Nie tak daleki rok 2010. Toruńska dzielnica Podgórz. Z więzienia wychodzi Szadej — lokalna legenda i groźny bandzior. Pokłosiem tego — Podgórz w ogniu strachu. Nad losami wszystkich (przypuszczalnie) wisi klątwa rzucona na Podgórzan pewnej mrocznej, zimowej nocy 1992 roku.

Mocne, płynne i precyzyjne tłumaczenie Piotra Kamińskiego, opatrzone wnikliwym wstępem i komentarzem Anny Cetery-Włodarczyk, w pięknej szacie graficznej Macieja Buszewicza. Edycja zawiera przypisy, spis przekładów oraz przedstawień Opowieści zimowej na polskiej scenie. W "Opowieści zimowej" farsowy zazdrośnik ogłasza się prorokiem: Niech błogosławiony Będzie mój trafny, sprawiedliwy sąd! Lecz taki...

Tyle przepięknych słów w jednym miejscu. Niesamowite, magiczne, niepowtarzalne przeżycie. Prawdziwa uczta. Przeciągałam czytanie ile mogłam. Z dwóch dni zrobiłam sobie dwa tygodnie. Istny kunszt literacki. [Natalia, lubimczytac.pl] „Rzeka podziemna, podziemne ptaki” wydana została pierwszy raz w drugim obiegu w 1984 roku i uchodzi za „najczarniejszą” książkę Tadeusza Konwickiego. Krytycy zaliczają...