Kronos 2/2020. Ikonologia – eprasa

Kolejny numer kwartalnika „Kronos”, poświęcony ikonologii, Platońskiej filozofii sztuki i demonicznej władzy obrazów.

W społeczeństwach nowoczesnych sztuka zajmuje miejsce osobliwe. Z jednej strony wydaje się czymś marginalnym. Miłym dodatkiem do życia. Rodzajem zabawy albo rozrywki, której formy układają się w porządek hierarchiczny, zarysowując kształt wertykalny (mówi się o „sztuce wysokiej”, przeznaczonej dla elit, i „sztuce popularnej”, skierowanej do szerokiej publiczności), lecz jeśli przyjrzeć się bliżej, przyjmują postać horyzontalną – umieszczając twórców i odbiorców sztuki na obrzeżach ludzkiej wspólnoty. Współcześni malarze i kompozytorzy tworzą dla nielicznych i przez nielicznych tylko mogą być zrozumiani. Są ezoteryczni. Jest to oczywistość, ale z gatunku tych zagadkowych, których sens jest niejasny, a źródła – ciemne.

W numerze, m.in.:

• Ernst Cassirer, Eidos i eidolon. Problem piękna i sztuki w dialogach Platona

• Erwin Panofsky, Idea – pojęcie w historii sztuki (fragmenty)

• Erwin Panofsky, Wartość błędu w historii sztuki

• Edgar Wind, Theios phobos. O nabożnym lęku przed sztuką u Platona

• Edgar Wind, Primavera Boticellego

• Pierre Hadot, Metafizyka i obrazy

• Paweł Brożyński o szkole Warburga

• Antoni Ziemba o profesorze Białostockim

• Rafał Kuczyński, Perspektywa Panofsky’ego

• Piotr Nowak, Misanthrōpos. Wspomnienie o Jonathanie Swifcie

Ponadto:

wiersze Guillaume’a Apollinaire’a w tłumaczeniu Wawrzyńca Rymkiewicza