publicystyka

Wiersze to nie Himalaje sztuki, lecz codzienna przekąska! Żartobliwe teksty zacierają granice między publicystyką i liryką, prozą i poezją, literaturą a literaturoznawstwem. To żart, pastisz, parodia, gra z cieniem, gabinet luster, korowód masek. Czytelniku — nie konsumuj na serio. A jeśli będziesz miał chwilkę czasu, Ty też możesz zostać artystą :)

(Nie)stabilność - tytuł w istocie odzwierciedlający w jakiejś mierze postrzeganie świata przez Autorkę. W swoich wierszach porusza zarówno to, co w duszy gra, ale i to, co - gdyby nadać formę prozy - mogłoby być wręcz publicystyką. Zatem nie stroni od wynurzeń osobistych, jak i ocen rzeczywistości, owego tu i teraz, jasno, bezkompromisowo deklarując swój stosunek. Wspomniane "co w duszy gra" wyraża...