Hubert Przybyła

„Fizjonomia” to książka o dwóch twarzach — tak jak jej bohater. Pierwsza część to proza psychologiczna opowiadająca o młodym mężczyźnie, który po pożarze w domu rodzinnym próbuje odnaleźć siebie w świecie, który nie ma dla niego litości. Zniszczona twarz staje się nie tylko fizyczną barierą, ale także metaforą wykluczenia, lęku i samotności. Druga część, „Iryzacja wyblakłych chmur”, to zbiór wierszy...

„Zmaza” to proza psychologiczna opowiadająca o Eleuterym, który decyduje się usunąć z pamięci wszystkich otaczających go ludzi. To opowieść o samotności, jej przyczynach i konsekwencjach. Każda strona prowadzi czytelnika w głąb ludzkiego umysłu, ukazując cenę, jaką płaci się za ucieczkę od więzi. To historia, która zmusza do refleksji nad granicami wolności i izolacji.