bez strachu

I przytul mnie mocno do siebie. Nie puszczaj. Niech to będzie dotyk, nie miłości, a wyzwolenia od strachu. Od dni i nocy ciemnych. Daj mi światło. Nie puszczaj. Zamknięte oczy i obrona w uścisku twoim. Nic nie będzie już złe, gdy będziesz obok. Nic nie sprawi, że kolana moje będą się pode mną uginać. Złapiesz mnie zawsze. Uratujesz przed myślami, i pokażesz świat. Bez strachu i łez.

Pierwsze wspomnienie wielkiego głodu to poetycka opowieść o szaleństwie, które opanowało ziemską przystań i rozprzestrzenia się w zawrotnym tempie, niemal z prędkością światła, dotkliwie nieobecnego, będącego obiektem człowieczych tęsknot. W tym kosmosie wrażeń nie pomagają codzienne rytuały, powtarzalne do znudzenia i smętnej monotonii czynności, nie ratuje terapia znanych powszednich ruchów, bo wszędzie...

Konkurs Literacki imienia Henryka Berezy „Czytane w maszynopisie” 2014 – 1 Nagroda Nagroda imienia Wisławy Szymborskiej 2015 – nominacja Dawno nie czytałem debiutanckiego zbioru wierszy tak dojrzałego. I na dodatek tak świetnie skonstruowanego. Wadą charakterystyczną dla debiutanckich tomików jest zazwyczaj to, że w poszczególnych wierszach ich autor spłaca dług, jaki zaciągnął u poetów, u których...