jakiego

Książę Józef Odrowąż, ciężko ranny powstaniec styczniowy, znajduje schronienie w zrujnowanym dworze energicznej Salomei Brynickiej. Między młodymi ludźmi stopniowo narasta uczucie – dla bezgranicznie oddanej Józefowi dziewczyny staje się ono najważniejszym przeżyciem, jakiego do tej pory doświadczyła. Zdeterminowana postanawia walczyć o miłość, co doprowadza do niespodziewanego finału.

Fragment: "Był sobie chłopak jeden — małe takie, brudne, na przypiecku to siadało, kozikiem strugał a strugał patyki; no i sam sobie ciągiem opowiadał, co z tego patyka chce zrobić. — Króla takiego — mówi — okrutnego pana, co będzie miał wszystko, jak zechce, jak każe... A nie, to zdłubał znowu jakiego cudacznego zwierza, co nogi miał jak u konia, a skrzydła nikiej u gołębia. Różności przychodziły...

Jest to książka o fenomenie ludzkiej świadomości, która decyduje o pełni życia, bo, sam jeden w pokoju, Proust miał do dyspozycji tysiące wrażeń i przeżyć zapisanych w swojej pamięci. Książka uznawana jest za psychologiczną, mówi się o przełomie, jakiego dokonała w literaturze. Na czym polegał ten przełom? Prosut usiłuje pokazać, że życie nie jest niczym innym, jak strumieniem wrażeń, analizą człowieka...

"Jak kwiaty są ozdobą roślin i ziemi, tak zwyczaje doroczne są kraś domowego życia ludów - pisał Zygmunt Gloger w słowie wstępnym do książki "Rok polski w życiu, tradycji i pieśni", wydanej po raz pierwszy w roku 1900. Prezentowana książka ukazała się w jubileusz 20-lecia Społecznego Stowarzyszenia Prasoznawczego "Stopka", przy którym działa oficyna wydawnicza, i nawiązuje do jednej z pierwszych jej...

“Na tym padole płaczu” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu. “Byłem spokojny. A był to straszny spokój, jakiego nigdy przedtem nie znałem. W głowie jakaś szeroka pustka i w sercu pustka. Patrzałem przed się, zaledwie byłem w stanie rozeznać...