krainy

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

Inspiracją do napisania niniejszej książki był osobisty kryzys psychiczny autorki, trwający kilka lat. Stał się on jednym z największych wyzwań w jej życiu. Podążając tropem własnych przeżyć, autorka szuka dla nich ponadindywidualnych kontekstów interpretacyjnych. Stara się zgłębić nurtujące ją pytanie: „Skąd przybywa i czego od nas oczekuje Czarna Dama zwana niegdyś Melancholią, a obecnie Depresją?” ...