pamieta

W TOBIE OGIEŃ płonie. Chcę go dotknąć, niech mnie spali. Dzisiaj chcę spalić się życiem na maksa, miłością, co parzy, śmiercią, której w sprzeciwie wywracam szachy. Ale ona pamięta układ.

Po krawędzi ciemnego nieba przelatuje kometa. Zaledwie ślad w przestrzeni, drobina światła, która mija nas obojętnie. A jednak człowiek patrzy, czeka i wierzy, że to coś znaczy. W kosmosie wszystko jest chwilą: gwiazdy gasną, planety milczą, a miłość próbuje ocalić siebie w jednym spojrzeniu, w jednym oddechu, w nieudanej próbie powiedzenia „zostań”. To są wiersze o tym, że jesteśmy pyłem, ale pyłem,...

„Nie uśmiecham się już na zawołanie. Cieszę się, bo widzę nieopodal przedwczorajszy sen. Pełno tu miłości — czy ktoś jeszcze pamięta o samotności? Do okna puka bezsenna noc — nawet księżyc jest dziś taki pomięty. Naznaczam dotykiem Twoją skórę — lepko jest od światła wschodzącego słońca. Nie nauczę się śnić, dopóki tkwię w teraźniejszości. Przyszedł po mnie wieczór, oddalony o tysiąc lat. Jego brak...

Jak się ma 44 lata na karku, to i myśli się o coraz poważniejszych sprawach. I waży się słowa. Dawna długa fraza Tomasza Hrynacza ustępuje tu miejsca wierszom czasami niemal aforystycznym, pobrzmiewającym ewidentną inspiracją haiku. Wszelako niewielki objętościowo tekst może brzmieć apokaliptycznym tonem. W "Nocy czerwi" znajdziemy takie wiersze. Podoba mi się ich mrok; czułość dla utraty złudzeń. ...

Jak się ma 44 lata na karku, to i myśli się o coraz poważniejszych sprawach. I waży się słowa. Dawna długa fraza Tomasza Hrynacza ustępuje tu miejsca wierszom czasami niemal aforystycznym, pobrzmiewającym ewidentną inspiracją haiku. Wszelako niewielki objętościowo tekst może brzmieć apokaliptycznym tonem. W "Nocy czerwi" znajdziemy takie wiersze. Podoba mi się ich mrok; czułość dla utraty złudzeń. Jarosław...