rudy

Wiersze jak wydobywanie rudy. Andrzej Kopacki nie tylko buduje sztolnie i zjeżdża głęboko pod ziemię. Potem, aby pozyskać z rudy kruszec, musi ją poddać procesowi bolesnej wiwisekcji. Jego wiersz burzy porządek, w którym człowiek jest królem stworzenia, i przez to niesie nadzieję. Trochę buffo a trochę serio, nie porządkuje świata, ale nieco oswaja chaos. Ma siłę magicznych obrzędów. „Życie codzienne...

"Czy jest to kwintesencja upadającej od dziesięcioleci męskości? Czy radosna wizja proroka nowych czasów i nowego entuzjazmu w epoce spodlonej pieniądzem i sztucznością więzi międzyludzkich? Czy przemawia tu w swoich mrocznych jambach jakże radykalna krytyka tej epoki? Czy poza proroka, a jednocześnie odnowiciela poezji niemieckiej w XX wieku, jest wyrazem autentyzmu, czy jedynie sztuczną i bezsilną...